خیلی گشته بودیم ، نه پلاکی ، نه کارتی ، چیزی همراهش نبود. لباس فرم سپاه به تنش بود. چیزی شبیه دکمه پیراهن در جیبش نظرم را جلب کرد. خوب که دقت کردم ، دیدم یک نگین عقیق است که انگار جمله ای رویش حک شده . خاک و گل ها را پاک کردم . دیگر نیازی نبود دنبال پلاکش بگردیم. روی عقیق نوشته بود : « به یاد شهدای گمنام .»
منبع : کتاب تفحص خاطراتی از محمد احمدیان