عوامل نابودی برکت ها
|
|
|
1. فساد نیّت
امام علی علیه السلام می فرماید: «عِنْدَ فِسَادِ النِّیَّةِ تَرْتَفِعُ الْبِرْکَةِ»؛ [1] هرگاه نیّت فاسد باشد، برکت برداشته می‌شود.
حضرت امام صادق علیه السلام نیز می فرماید: «إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَیَنْوِی الذَّنْبَ فَیُحْرَمُ رِزْقَهُ»؛ [2] همانا مؤمن، نیّت گناه می‌کند، [در نتیجه] از روزی اش محروم می‌شود.
2. گناه و کارهای بد
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله می فرماید: «أَرْبَعَةٌ لَا تَدْخُلُ بَیْتاً وَاحِدَةٌ مِنْهُنَّ إِلَّا خَرِبَ وَ لَمْ یُعْمَرْ بِالْبَرَکَةِ الْخِیَانَةُ وَ السَّرِقَةُ وَ شُرْبُ الْخَمْرِ وَ الزِّنَا»؛ [3] چهار چیزند که یکی از آنها وارد هیچ خانه‌ای نمی شود؛ مگر آنکه [آن خانه] خراب می‌شود و هرگز با برکت و آباد نمی شود: خیانت، دزدی، شراب خواری و زنا.
حضرت علی علیه السلام می فرماید: «الْبَغْیُ یُزِیلُ النِعَم»؛ [4] ستم، نعمت ها را نابود می‌سازد.
همچنین آن حضرت فرمودند: «مُدَاوَمَةُ الْمَعَاصِی تَقْطَعُ الرِّزْق»؛ [5] تداوم گناه، رزق را قطع می‌کند.
آن حضرت در جای دیگر نیز فرمود: «از گناهان بپرهیزید که [وقتی] شخصی گناه می‌کند، روزی اش حبس می‌شود.» [6]
