امروز پس از گذشت سالیان متمادی از این پیام امام (ره) و تقسیم‌بندی دوگانه ایشان دوباره شاهد بروز و ظهور نحله‌ها و فرقه‌های انحرافی در جریان تشیع هستیم، فرقه‌هایی که عمدتاً با پشتیبانی مالی انگلیس و آمریکا فعالیت می‌کنند. به‌عنوان نمونه جریان افراطی شیعه مدتی است به‌صورت گسترده در این زمینه فعالیت می‌کنند. این گروه بنا را برجدایی از خط اسلام ناب را گذاشته و در این راستا با تاخت‌وتاز نسبت به مقدسات اهل سنت و همچنین اهانت به ارکان نظام جمهوری اسلامی گذاشته‌اند. این‌ها برای پیشبرد اهدافشان حاضر به همکاری همه‌جانبه با آمریکا و انگلیس و سرسپردگان استکبار هستند اما به‌هیچ‌وجه به ایجاد روابط حسنه با سایر گروه‌های اسلام‌گرا فکر نمی‌کنند.
این گروه ذیل عنوان مرجعیت فردی خاص اقدام به ترویج فعالیت‌های وهن آمیزی مثل قمه‌زنی، عزاداری‌های خارج از شأن جلسه عزای امام حسین (ع) کرده‌اند. از طرف دیگر جمهوری اسلامی را متهم به سازش کرده و با ترویج مسائل وحدت‌شکن مثل نام‌گذاری هفته وحدت به‌عنوان هفته برائت و سب و لعن مقدسات اهل سنت در صراط اسلام انگلیسی هر چه بیشتر پیش می‌روند. گویی نمی‌دانند که مصیری در انتظارشان است که نهایت این مسیر تباهی آن است.
در ادامه به دو اقدام اساسی این فرقه در راستای به ثمر نشاندن تفکراتش اشاره می کنیم:
1) سکولاریسم، مبنای هیئات مذهبی
یعنی با بی‌بصیرتی موجبات اختلاف شیعه و سنی را ایجاد می‌کنند و از طرف دیگر اجازه نمی‌دهند مسائل روز بر روی منابر و یا در قالب اشعار مذهبی در هیئات مطرح شود. این بدان معنا است که جریان افراطی ها درصدد سکولار کردن هیئات مذهبی هست، این در حالی است که اصلاً قیام سیدالشهدا (ع) یک وجهش سیاسی است.
اما اگر بدون جهت‌گیری خاص و بدون غرض به مسئله نگاه کنیم متوجه می‌شویم که یکی از خصوصیات ائمه‌ی طاهرین این بوده که همه‌ی آن‌ها مبارزین و مجاهدین فی سبیل الله بودند و همه شأن به شئون حکومت اسلامی توجه داشتند. در این رابطه رهبر انقلاب آیت‌الله سید علی خامنه‌ای نیز فرمودهاند: هیئت‌ها نمی‌توانند سکولار باشند؛ هیئتِ امام حسینِ سکولار ما نداریم! هرکس علاقه‌‌مند به امام حسین(ع) است، یعنی علاقه‌‌مند به اسلام سیاسی است، اسلام مجاهد است، اسلام مقاتله است، اسلام خون دادن است، اسلام جان دادن است؛ معنای اعتقاد به امام حسین(ع) این است. این‌که آدم در یک مجلس روضه یا هیئت عزاداری مراقب باشد که مبادا وارد مباحث اسلام سیاسی بشود، این غلط است.
2) شور، یگانه عنصر هیئات
در این راستا بعضاً مداحان وابسته به این تفکر عنصر عقلانیت را از فضای هیئت حذف می‌کنند و به ارائه یک سری اشعار عاطفی بسنده می‌کنند به‌عبارت دیگر از میان شور و شعور فقط به شور می‌پردازند و اهمیتی به ارتقا سطح معرفت و نقش هیئت در بصیرت افزایی نمی‌دهند. ولی امر مسلمین جهان در این باره معتقدند که باید تلفیقی از عنصر «منطق» و «عاطفه» باشد. ایشان معتقدند اساس حرکت تشیع بر «منطق قوی» و «عواطف» استوار است. یعنی اگر جلسه‌‌ای باشد که بحثهای استدلالی آن زیاد باشد، اما بحثهای محبتی و عاطفی آن کم باشد، این جلسه معمولاً نمی‌‌تواند مخاطب را جذب خودش کند. افراد معمولاً سراغ جلسه‌‌ای می‌روند که بخشی از آن استدلال باشد و بخشی هم عاطفه. این امتزاج عاطفه و استدلال همیشه مورد تأکید رهبر انقلاب بوده است. ایشان فرمودهاند: «اولاً اساس حرکت عمومی تشیع علاوه بر منطق قوی بر عواطف بود. از روز اول تا امروز در کنار عقل، عشق حضور جدی داشت؛ برای همین هم حرکت تشیع نابود نشد یعنی از بین نرفت و الا باید صد مرتبه در امواج متلاطم سیاست‌های متعرض و عنان آلود نابودشده بود. منطق قوی است. یعنی صرف عواطف نیست، اما منطق تنها هم نیست. عواطف هم با آن درآمیخته است. این ازآنجاهایی است که عقل و عشق باهم می‌‌سازد». (۱۳۸۱/۷/۲۰)
کلام آخر
بعد از سخنان استاد رحیم‌پور ازغدی جریان‌های مختلف از گوشه و کنار به اظهارنظر در مورد رویکرد ایشان پرداختند. در این میان رویکرد رسانه‌ها و فرقه‌های غربی و غرب‌زده جالب‌توجه بود زیرا به‌شدت ایشان را مورد هجمه قراردادند.
به عقیده دیدبان از آنجاکه امام خمینی (ره) فرمودند هرگاه هجمه‌ای از طرف رسانه‌های غربی به فرد یا جریانی شد، بدانید که آن جریان، جریان صحیحی است. و این حجم هجمه رسانه‌ای نسبت به آقای رحیم‌پور ازغدی بیانگر این است که مبنای ایشان مبنایی صحیح بوده و اگر هیئات مذهبی و مداحان و جوانان توجهی به این موضوع نداشته باشند، فرمایشات مقام معظم رهبری را پیگیری نکنند و به‌صورت خودسرانه برنامه‌های خودشان را دنبال کنند بدون شک به وحدت جامعه اسلامی لطمه خواهد خورد و سرانجام ناصوابی برای هیئات در پی دارد.
