شبهای جمعه همیشه دلم تو حرم اربابه
همراه دعای سحرگاهی مادره
و با آرزو سفر حرمه
و مثل همیشه مرهمم تربت حرمه
اما دشمن دوباره سوی حرمه
جراتش با توطئه زیاد شد، در غیاب شیران در بیشه
گفتیم، میگیم و خواهیم گفت: اینجا پر از مدافعان حرمه
همه سرباز سقائیم
فدایی هاش مائیم
با غیرت حیدری اماده دفاع مائیم
اماده، تا شغالهای جیره خوار رو به درک کنیم روانه
اماده، برای دفاع از حریم خاندان رسول شویم روانه
آماده، تا شویم به میدان روانه
و این لشگر اماده و منتظر حکم جهاد سید علیه...
باید از برخی مؤمنانی که اهتمام به ادای این فریضه ندارند و یا حساسیت کمتری دارند، پرسید که در مواجهه ی با منکرات، چرا سکوت!؟ چرا انفعال!؟ چرا انزوا و خودخوری!؟ چرا میدان دادن به گناهکاران و هنجارشکنان!؟ چرا عرصه را خالی کردن!؟
598